Naar het ziekenhuis

Voor sommige behandelingen hoeft u niet per se naar het ziekenhuis doorverwezen te worden, zoals het plaatsen van een spiraaltje, het behandelen van snijwonden of het plakken van hechtpleisters. Dat kan uw huisarts ook zelf. Dat kost minder en gaat bovendien niet ten koste van uw eigen risico. Als u zorg nodig heeft die niet spoedeisend is, neem dan eerst contact op met uw huisarts.

Vragen over ziekenhuisbezoek
Hieronder vindt u veel gestelde vragen over toekomstig ziekenhuisbezoek.

Hoe weet ik welk ziekenhuis mij de beste zorg levert?

Kijk op de website van de zorgverzekeraar of neem contact op met uw zorgverzekeraar.

Ik moet met mijn kind naar het ziekenhuis. Heeft mijn kind een identiteitsbewijs nodig?

Als u voor een behandeling naar  het ziekenhuis gaat, dan moet u zich daar kunnen legitimeren met een geldig identiteitsbewijs (paspoort, identiteitskaart of rijbewijs). Dat geldt ook voor kinderen onder de 14 jaar die medische zorg nodig hebben. Neem daarom altijd het identiteitsbewijs van uw kind mee naar het ziekenhuis, of als u zelf zorg nodig heeft uw eigen geldige identiteitsbewijs.

Er is één uitzondering voor kinderen onder de 14 jaar. Kinderen kunnen sinds 26 juni 2012 niet meer worden bijgeschreven in het paspoort van de ouder. Maar staat uw kind nog bijgeschreven in uw paspoort en is uw paspoort nog geldig? Dan kunt u deze bijschrijving nog wel gebruiken als identificatie in de zorg.

Op basis van de algemene identificatieplicht moeten kinderen vanaf 14 jaar een eigen identiteitsbewijs kunnen tonen buitenshuis. Dat geldt ook in de zorg. Kinderen vanaf 14 jaar moeten daarom hun eigen identiteitsbewijs meenemen naar het ziekenhuis.

Kan ik rechtstreeks naar een ziekenhuis gaan of moet ik eerst naar de huisarts?

Voor medisch specialistische zorg in het ziekenhuis heeft u een verwijzing nodig. De huisarts geeft alleen een verwijzing als dit medisch noodzakelijk is. Zonder geldige verwijzing zijn de kosten voor eigen rekening.

Ik wil voor dat ik naar het ziekenhuis ga, weten wat het mij kost. Kan ik een kostenoverzicht krijgen?

Voor ziekenhuisbehandelingen is vaak vooraf geen goede prijsindicatie te geven omdat dit afhangt van welke onderzoeken u moet ondergaan en welke diagnoses er gesteld worden. De meeste ziekenhuisbehandelingen zijn een stuk hoger dan het eigen risico. In veel gevallen bent u uw eigen risico dus kwijt.

Wat kost mijn behandeling?

De totale kosten van uw behandeling zijn meestal pas na afloop van die behandeling helder. Eerst moet duidelijk worden wat er aan de hand is en welke zorg u nodig heeft. Hiervoor is een eerste afspraak in het ziekenhuis nodig. Soms moet u ook onderzocht worden voordat er een diagnose kan worden gesteld. Op basis van de definitieve diagnose kan een medisch specialist een behandelplan opstellen en een kostenindicatie afgeven. Voor vragen hierover kunt u contact opnemen met het ziekenhuis.

De prijzen van de behandelingen in het ziekenhuis zijn tot stand gekomen door onderhandelingen tussen uw zorgverzekeraar en het ziekenhuis. Als uw ziekenhuis voor uw behandeling geen contract heeft met uw zorgverzekeraar, of als u niet verzekerd bent, dan moet u een deel van de kosten zelf betalen. Het ziekenhuis kan dan de zogenaamde passantenprijs in rekening brengen, aan u als patiënt of aan de zorgverzekeraar. Deze passantenprijzen kunt u vinden op de website van het ziekenhuis. Voor het deel dat u zelf moet betalen, kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar.

Bent u al in behandeling en wilt u weten wat uw behandeling kost? Neem dan contact op met het ziekenhuis. Ook kunt u uw zorgverzekeraar bellen.

Wat is de gemiddelde prijs van een behandeling (DBC-zorgproduct)?

De gemiddelde kostprijs van planbare, veelvoorkomende behandelingen (DBC-zorgproducten) staan op een standaardprijslijst. Deze lijst vermeldt de prijzen die een zorgaanbieder in rekening brengt voor zijn behandelingen. Het ziekenhuis is verplicht de standaardprijslijst te publiceren of opvraagbaar te hebben.

Op die lijst staan prijzen voor behandelingen die tot stand komen doordat ziekenhuizen en zorgverzekeraars daarover afspraken maken. Dit wordt het vrije, ook wel het B-segment genoemd. Deze prijzen kunnen per ziekenhuis verschillen. Op de standaardprijslijst staan ook prijzen voor behandelingen waarbij de Nederlandse Zorgautoriteit de prijzen vaststelt. Dit is het vaste, gereguleerde segment, ook wel het A-segment.

Op de standaardprijslijst staan ook de prijzen vermeld die gelden als u niet verzekerd bent of als uw verzekeraar geen contract heeft met het desbetreffende ziekenhuis. Dat noemen we de passantentarieven.

Zie ook: Wat is een DBC?

Waarom is een behandeling in het ziekenhuis zo duur?

De kosten van een behandeling zijn gebaseerd op de gemiddelde kosten voor deze behandeling. Er wordt dus geen optelsom gemaakt van alle afzonderlijke activiteiten die nodig zijn voor uw behandeling. Stel, u heeft een gebroken pols. U betaalt dan de gemiddelde kosten voor het behandelen van een gebroken pols. Het maakt daarbij niet uit of er één of vijf foto’s worden gemaakt.

Om de kosten van een behandeling te kunnen declareren, wordt gebruik gemaakt van DBC-zorgproducten. Een DBC-zorgproduct is een zorgpakket voor een bepaalde behandeling; bijvoorbeeld voor de behandeling van een gebroken pols. Voor iedere behandeling wordt een DBC geopend. Na afloop van de behandeling worden de kosten bepaald op basis van de DBC die is geopend.

Doordat er wordt gerekend met gemiddelde kosten, kunnen de kosten hoog lijken als er weinig is gebeurd. Ook het omgekeerde kan zich voordoen.